De Molukse keuken
Pisang goreng Het traditionele hoofdgerecht in de Molukse keuken was van oudsher sago en knolgewassen zoals cassave (zoete aardappel). Het dagelijkse menu werd aangevuld met vis, soms vlees, bladgroente en tropische vruchtgewassen o.a. papaja of pisang (banaan). De sago productie was echter niet toereikend voor de toenemende bevolking van de Molukken en zodoende werd deze aangevuld met geïmporteerde rijst van andere eilanden. Door de sterk geaccidenteerde vulkanische grond zijn de Molukse eilanden minder geschikt voor rijstbouw.
De Molukse keuken heeft veel overeenkomsten met de Indonesische keuken en dat is niet zo verwonderlijk. Veel Molukse mannen hebben gediend in het KNIL (koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger) en werden met hun gezinnen door heel Indonesië gestationeerd. Hierdoor maakte ze kennis met regionale producten, verwerkten deze in hun maaltijden en wisselden onderling recepten uit. Dit proces van differentiatie zette zich in de jaren zestig van de vorige eeuw voort na de komst naar Nederland. De huidige Molukse keuken hier kent daarom ook “Hollandse” groente echter deze worden wel op eigen manier bereid; niet gekookt maar gefruit.
De Molukse keuken is afgestemd op de sociale rol die de maaltijd in de Molukse cultuur heeft. In het dagelijkse leven hecht men eraan elk gelegen moment een maaltijd te kunnen gebruiken of aan te bieden. De meeste gerechten kunnen daarom geruime tijd worden warm gehouden of opgewarmd zonder dat ze verpieteren. Zo losjes als de dagelijkse maaltijd is geregeld, zo georganiseerd gaat het toe bij grote feestvieringen en herdenkingen. Deze maaltijden vergen dagenlange voorbereiding en worden gekookt door de tantes voor enkele tientallen tot een paar honderd gasten.
